سیرت وادعا های مسیح
مسیح بعنوان یک بشر، عالی ترین درجه تقوا را نشان داد.اگر چه ادعاهای شگفت انگیزی مینمود، وی هرگزاین ادعاها با نخوت بیان نمیشد بلکه با تواضع خارق العا ده ای توأم بود
او با قدرت کامل واطمینا نی استوار سخن می گفت،با وجود این چنان فروتن بود که پای
پیروان خود را شست وخود راخادم آنان نامید.اعتقاد اوبه تقوا آنچنان مستحکم بود که سبب
شد تا مردمی را که محل عباد ت را مورد سوء استفاده قرارداده بودند بیرون راند، درعین
حال مهربانی وشفقت او چنان بود که بچه ها را در آغوش میگرفت.عشق بیکران او با احساسات توأم نبود. تقدس زندگانی او،با تحریم بافرادی که کمتر تقدس داشتند،تعد یل میگشت
غیرت او عاری ازتعصب بود.در هر موقعیتی مسیح نشان میداد که هم بر وضع موجود وهم
بر خودش تسلط دارد.در حالیکه اورا تحقیر میکردند ،تمسخر مینمودند ویا حتی شکنجه میکردند، او هرگز سخنی نفرت انگیزولفظی کینه جویانه بزبان نمی آورد.درهنگام محاکمۀ او
قا ضی،ازآرامش او درمقابل انبوه خشمگین مردم وتهدید بقتل آنها متعجب گردید.اومظهرتسلط
بر نفس بوده بدون اینکه ریاضت بکشد.ولی عجیب ترین وعالی ترین صفت مشخصه مسیح زندگی با تقوای و کامل عاری ازگناه او بود.او ادعا کرد که هر چه انجام میدهد مورد پسند پدرش می با شد. در جواب دشمنانش که درپی بی اعتبا رکردن وبد نام نمودن اوبودند پرسید: کدامیک از شما میتواند ثا بت کند، که من گنا هی دارم؟درمحاکمۀ عیسی، دشمنانش بیهوده سعی کردند که او را محکوم کنند ولی بالاخره قاضی او جواب داد من هیچ بزهی دراو نمی بینم. حواریون سه سال با او زندگی کردند. درهرجا با او بودند. در قایق با هم می نشستند واز
همراهان دائمیش بودند،با وجود این مردان،که از طفولیت آموخته بودند که بشر گناهکاراست،
مکرراً تأیید می نمودند که مسیح بدون گناه است. کدام انسان معمولی می تواند عمری رابدون
گناه زندگی کند حتی بزرگترین رهبران مذهبی تصدیق کرده اند که زندگیشان کامل وبی گناه
نبوده است .یک شخص مقدس بطور متعارف،هر چه بخدا نزدیکتر شود، در پرتو تقدس خدا
بیشتربگناهان خود پی میبرد.مسیح نه تنها ادعا کرد که عاری از گناه است،بلکه مدعی شد که
قدرت بخشش گناه را،که امتیازی منحصر بخداست،نیز دارا می باشد. جان من فقط برای خدا خاموش می شود زیرا که نجات من ازجانب اوست
